Krajobrazy mojej duszy
W dniach od 9 do 20 października 2012 roku w Oświęcimskim Centrum Kultury prezentowana była wystawa batików Anny Marchewki–Podbiał ze Stowarzyszenia Ochrony Zdrowia Psychicznego "Nadzieja" w Oświęcimiu pt. "Krajobrazy mojej duszy".
Wystawa "Krajobrazy mojej duszy" została zorganizowana w ramach obchodów Dnia Zdrowia Psychicznego przypadającego w dniu 10 października. W tym dniu zostały również zaprezentowane prace artystów ze Stowarzyszenia "Bratnich Serc". Stowarzyszenie Ochrony Zdrowia Psychicznego "Nadzieja" oraz Stowarzyszenie "Bratnich Serc" to dwie organizacje działające na terenie miasta Oświęcimia, których celem jest rozwijanie i propagowanie działań, inicjatyw wzmacniających zdrowie, dobro i szczęście ludzi chorych z zaburzeniami psychicznymi oraz ich rodzin i bliskich.
Artystka o sobie:
"Nazywam się Anna Marchewka-Podbiał, mieszkam w Brzezince od 1992 roku. Choć w przeszłości uwielbiałam rysować, nigdy nie ukończyłam studiów w tym kierunku. Wyczuwam subtelność piękna i sztuki, co jest moja wartością i oznaką wrażliwości. Malowaniem batików zafascynowałam się 3 lata temu, zupełnie przypadkiem. Chciałam koniecznie coś tworzyć, ale nie do końca wiedziałam jakiej dziedziny szukam i nagle wpadłam na trop batiku... Uwielbiam malować batiki, to krajobrazy mojej duszy!
Batik to pradawna technika zdobienia tkanin. Jest ona niezwykle stara, batiki bowiem wytwarzane były od co najmniej 2000 lat w wielu zakątkach świata, m.in. w Azji południowej i południowo-wschodniej, Afryce, Japonii. Technologia tworzenia batiku polega na nakładaniu na odpowiednie części tkaniny gorącego wosku, a następnie barwieniu poprzez zamoczenie w zimnej kąpieli barwiącej. Ponieważ wosk pszczeli, ani miejsca nim pokryte nie poddają się farbowaniu, te fragmenty na które nie był on nałożony zostają zabarwione, natomiast na tych zabezpieczonych woskiem barwnik nie osiada. W ten sposób można osiągać niezwykle barwne i zaskakujące kompozycje. Wyglądają one szczególnie pięknie, jeśli się je powiesi w oknie, przeświecać będzie przez batik światło słoneczne, dając niezwykłe efekty wizualne. Batki można zatem nazwać woskowymi witrażami, ponieważ gdy od tyłu podświetli je światło wyglądają dokładnie jak kompozycje z kolorowych szybek.
Batik jest bardzo pracochłonnym i wymagającym wytrwałości dziełem. Proces nakładania wosku, farbowania i suszenia musi być powtarzany parokrotnie, poczynając od najjaśniejszego koloru, aż do uzyskania zamierzonego efektu, przy czym należy mieć na uwadze jak kolor uzyskamy przy nakładaniu jednego na drugi. Całość batiku nasączona woskiem jest wyprasowana przez gazety, tak aby nie pozostało śladu wosku. Cała tkanina jest jakby zaimpregnowana.
To, co widzę po wyprasowaniu batiku zawsze mnie zaskakuje. To sprawia, że chcę malować więcej i więcej. Za każdym razem jestem podekscytowana efektem końcowym".
