(Nie)obecność
od: do:
Piotr Łazarkiewicz (1954-2008) żył szybko, zachłannie, jakby
podświadomie czuł, że ma mało czasu. Ktoś napisał: "umarł w biegu". Jego
czas był zawsze wypełniony po brzegi, a jednocześnie ci, którzy go
znali często podkreślają, że – obcując z nim – mieli poczucie, że zawsze
miał dla nich czas. To film opowiedziany z perspektywy jego odejścia,
ale nie panegiryk. Piotr był zwyczajny, skromny, nieśmiały, bliski i
prawdziwy. Zawsze w skórzanych spodniach, z papierosem w ustach, z
długimi włosami, jąkający się, z lekko ironicznym dystansem.
W filmie wykorzystano fragmenty wyreżyserowanych przez Piotra Łazarkiewicza filmów fabularnych, dokumentalnych, teatrów telewizji, etiud studenckich, reportaży telewizyjnych oraz programów telewizyjnych i audycji radiowych.
O Piotrze Łazarkiewiczu mówią: Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Paweł Felis, Remigiusz Grzela, Agnieszka Holland, Zbigniew Hołdys, Wiesław Komasa, Antoni Komasa-Łazarkiewicz, Magdalena Łazarkiewicz, Gabriela Łazarkiewicz, Maria Seweryn, Andrzej Wolf.
o Piotrze Łazarkiewiczu:
"Piotr zawsze otoczony był ludźmi, szczególnie młodymi. Miał zdolność zachwycania się ludźmi, kochał swoich aktorów. Autentycznie cieszył się sukcesami innych. Dzwonił, radził, pomagał, wspierał. Czasem miałam nawet o to pretensje. Myślałam, że w ten sposób rozmienia się na drobne, zbyt mało skupia na swojej pracy i swoim życiu. Ale po jego śmierci zrozumiałam, że w tym właśnie jego osobowość spełniała się najpełniej. Może nie miał w sobie dostatecznej dawki egoizmu, który potrzebny jest artyście, żeby dopiąć swego. Ale miał szczególny talent do budowania relacji z ludźmi."
Magdalena Łazarkiewicz
"Dla Piotra najpiękniejszą sztuką był film. Kochał kino".
Agnieszka Holland
"Piotr szukał własnych ścieżek, w ludziach dostrzegał nadzieję".
Zbigniew Hołdys
produkcja: Polska 2014
gatunek: dokumentalny
dozwolony: od 12 lat
system wyświetlania: cyfrowy 2D
czas trwania: 66 minut
reżyseria: Magdalena Łazarkiewicz
scenariusz: Magdalena Łazarkiewicz
zdjęcia: Wojciech Todorow, Adam Zapała
muzyka: Antoni Komasa-Łazarkiewicz
bohater: Piotr Łazarkiewicz
13-18.05.2016
W filmie wykorzystano fragmenty wyreżyserowanych przez Piotra Łazarkiewicza filmów fabularnych, dokumentalnych, teatrów telewizji, etiud studenckich, reportaży telewizyjnych oraz programów telewizyjnych i audycji radiowych.
O Piotrze Łazarkiewiczu mówią: Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Paweł Felis, Remigiusz Grzela, Agnieszka Holland, Zbigniew Hołdys, Wiesław Komasa, Antoni Komasa-Łazarkiewicz, Magdalena Łazarkiewicz, Gabriela Łazarkiewicz, Maria Seweryn, Andrzej Wolf.
o Piotrze Łazarkiewiczu:
"Piotr zawsze otoczony był ludźmi, szczególnie młodymi. Miał zdolność zachwycania się ludźmi, kochał swoich aktorów. Autentycznie cieszył się sukcesami innych. Dzwonił, radził, pomagał, wspierał. Czasem miałam nawet o to pretensje. Myślałam, że w ten sposób rozmienia się na drobne, zbyt mało skupia na swojej pracy i swoim życiu. Ale po jego śmierci zrozumiałam, że w tym właśnie jego osobowość spełniała się najpełniej. Może nie miał w sobie dostatecznej dawki egoizmu, który potrzebny jest artyście, żeby dopiąć swego. Ale miał szczególny talent do budowania relacji z ludźmi."
Magdalena Łazarkiewicz
"Dla Piotra najpiękniejszą sztuką był film. Kochał kino".
Agnieszka Holland
"Piotr szukał własnych ścieżek, w ludziach dostrzegał nadzieję".
Zbigniew Hołdys
produkcja: Polska 2014
gatunek: dokumentalny
dozwolony: od 12 lat
system wyświetlania: cyfrowy 2D
czas trwania: 66 minut
reżyseria: Magdalena Łazarkiewicz
scenariusz: Magdalena Łazarkiewicz
zdjęcia: Wojciech Todorow, Adam Zapała
muzyka: Antoni Komasa-Łazarkiewicz
bohater: Piotr Łazarkiewicz
13-18.05.2016
